Durf jij vriendelijk te zijn voor jezelf?
Misschien herken je het volgende… Je voelt je eigenlijk niet zo lekker, oftewel je bent gewoon echt ziek. Maar je vindt wel dat je die ene deadline nog moet halen, je werk moet afmaken etc. Dus neem je een paar paracetamol en je gaat stug door.
Een week later is jouw collega ziek en die twijfelt om naar huis te gaan, wat zeg jij dan?
Vaak zijn we geneigd om de ander zijn ‘pijn’ wel te erkennen en adviseren we in bovenstaand voorbeeld wel om naar huis te gaan.
Dat is wel wat vreemd, want hoe kan het dat we geneigd zijn vriendelijker te zijn naar de collega toe, dan naar onszelf? Want we werken gerust nog door, want het moet toch echt af! En dan in het weekend bijkomen en uitgeput meedoen aan sociale activiteiten. Stiekem kun je er dan niet echt van genieten.
Jaren geleden kwam ik in aanraking met de zogenaamde innerlijke criticus. De stem in mij die heel streng is en continu (ver) oordeelt wat ik doe. En dan vooral heel hard schreeuwt:
“Werk harder! Doe meer! Anders gebeurt er helemaal niets en word je nooit succesvol”
Het resultaat: Oververmoeid, het idee hebben dat ik niks uit handen kreeg, niet stil kunnen zitten omdat ik dan angstig werd en waarschijnlijk zo nu en dan een lastige collega 😉
Het ontdekken van dit patroon en vooral mijn interne ‘commentator’ was bevrijdend, ineens zag ik dat ik daardoor mijzelf behoorlijk over de kop werkte en bovenal ook alles moest kunnen en willen.
In neem je graag mee in welke stappen je kunt zetten om de innerlijke criticus wat minder invloed te geven.
Deze innerlijke pestkop vindt van alles wat je doet wel iets en kan je behoorlijk laten schamen voor wie je bent of wat je doet en zegt, vraagt zich af of je wel goed genoeg bent etc. De innerlijke criticus kan voor iedereen anders zijn, wel is duidelijk dat we deze allemaal in meer of mindere mate hebben ontwikkeld. Het is ergens ontstaan met als doel je te beschermen, maar kan je dus uiteindelijk behoorlijk in de weg zitten.
Dus wat nu te doen? Kun je deze stem uitzetten?
Deze ‘stem’ is niet zozeer uit te zetten, wel kun je een andere houding aannemen en ook naar een vriendelijkere versie van jezelf luisteren. Deze erkent wel dat je het zwaar hebt, dat je het niet perfect hoeft te doen. Je zet als het ware de criticus wat zachter om deze compassionele stem wat beter te kunnen horen. De volgende stappen kun je nemen om daarmee te oefenen.
Stap 1: Sta stil bij momenten dat je misschien onnodig streng bent voor jezelf. Je kunt dit doen door eerst eens te onderzoeken op welke vlakken jij streng bent voor jezelf. Wat zeg je dan stiekem tegen jezelf?
Stap 2: Wees nieuwsgierig naar deze stem en vraag jezelf af of het waar is? Echt 100% waar? Of is er ook nog een andere mogelijkheid? En wat zou je bijvoorbeeld zeggen wanneer het een dierbaar iemand is die in deze situatie zit?
Stap 3: Bij welke situatie in je leven mag je nu wat vriendelijker zijn voor jezelf?
Vraag jezelf af wat je nu eigenlijk echt nodig hebt en wat je helpt op dit moment. En onderneem actie om dit te doen. Geef de meer compassievolle stem de ruimte!
Oefenen, oefenen, oefenen… Het hoeft niet direct perfect en in workshops over dit onderwerp benoem ik vaak dat een beetje weerstand erbij hoort. Vooral in het Westen vinden we dit vaak lastig en worden we kriebelig van woorden als vriendelijk en liefdevol of mild. Of is dit ook de criticus aan het woord hier
Ontdek hoe je vriendelijker mag zijn voor jezelf
In mijn meditatie bibliotheek vind je Mindfulness meditaties, oefeningen om tot rust te komen en dus ook meditaties waarin je weer wat vriendelijker voor jezelf mag zijn.
